ارتباط تکرار با خلاقیت در نقوش هندسی هنرهای سنتی ایران و کاربرد آن در ساخت اسباب بازی

تکرار نقش تعیین کننده ای در انواع هنر های سنتی و به ویژه نقوش هندسی بر عهده دارد و می توان از آن به عنوان یک عامل مهم در گسترش و شکل گیری نقوش هندسی نام برد. اهمیّت تکرار و نقش سازنده ی آن در آفرینش های هنری، کمتر مورد توجه قرار گرفته است و گاه از آن به عنوان یک عنصر منفعل، تزیینی و غیر خلاقانه یاد شده است. این پژوهش با هدف باز نگری و تأکید بر نقش خلاقانه ی تکرار در ساختار فرمی و محتوایی نقوش هندسی، قصد دارد به بررسی این ویژگی پرداخته و قابلیت های زیبایی شناسانه، کاربردی و خلاقانه ی آن را شناسایی کند تا در جهت ارتباطی معنا دار با مفهوم خلاقیت، در یک محصول کاربردی تحت عنوان اسباب بازی به کار گرفته شود. در این پژوهش پرداختن به موضوع تکرار در نقوش هندسی، با شرح معانی، ویژگی ها، اهمیت و نمود تکرار در طبیعت و هنر آغاز شد و پس از آن در ساختار فرمی و محتوایی نقوش هندسی کارکرد تکرار به طور ویژه مورد توجه قرار گرفت و ارتباط آن با مفاهیم عرفانی- اسلامی به-عنوان محتوای تکرار بررسی شد. با شناسایی نقش خلاقانه وکاربردی تکرار، زمینه های مستعد به کارگیری این عنصر در یک اثر کاربردی تحت عنوان اسباب بازی مورد بررسی قرار گرفت و از ویژگی هایی چون گسترش، تکثیر، تبدیل، تکرار و ویژگی های ذاتی نقوش هندسی در طراحی اسباب بازی استفاده شد تا محصولی کاربردی با توجه به نیاز های مخاطب امروز ارائه شود. ویژگی های متعدد نقوش هندسی از جمله تکرار، بستری مناسب جهت دست یابی به جنبه هایی تازه از خلاقیت هنری می باشد که شناخت و به کارگیری آن در یک اثر صنایع-دستی می تواند نقشی مهم در حیات زیبایی شناسانه و کاربردی آن داشته باشد. توجه به این ویژگی ها باید در-بر گیرنده ی شناخت قوانین آشکار و پنهان موجود در ساختار فرمی و محتوایی صنایع دستی باشد تا زمینه ی شکل گیری اثری خلاقانه در قالب چارچوب های هنر سنتی مهیا شود.